30/10/13

Keep Calm and Call Batman

Ένα από τα αγαπημένα μου πράγματα στο diy είναι τα δώρα που φτιάχνω κατά καιρούς για φίλους και οικογένεια. Πολύ συχνά έχουν να κάνουν με κορνίζες από το ικέα που η αλήθεια να λέγεται, προσφέρονται πολύ για κάτι τέτοια. Προτιμώ αυτές τις τετράγωνες που έχουν και βάθος και μπορείς μέσα να βάλεις ό,τι να’ναι.

Με μία τέτοια έφτιαξα και ένα δωράκι για τη Νίκη. Μετά από μέρες σκέψης προσπαθώντας να αποφασίσω μεταξύ Star Wars και Batman, κατέληξα.

Η διαδικασία περιλαμβάνει κολάζ για το εσωτερικό της κορνίζας και δημιουργία στένσιλ για το γυαλί. Το στένσιλ προσωπικά το έκανα με μία απλή γραμματοσειρά από το word και με ένα απλό χαρτί και ένα κοπίδι. Καλό είναι να γίνει από την εσωτερική μεριά του γυαλιού για να μην χαλάει.

Επίσης να πω ότι το υλικό με το οποίο έφτιαξα τις μικρές νυχτερίδες που κόλλησα στο εσωτερικό, είναι κάτι σαν πλαστικό/αφρολέξ που βγαίνει σε φύλλα και το οποίο μπορείς να προμηθευτείς σε κατάστημα με σχολικά και καλλιτεχνικά είδη. Κόβεται, βάφεται, μπορείς να το κολλήσεις σε οποιαδήποτε επιφάνεια και είναι εύκολο στη χρήση. Το μόνο πρόβλημα είναι ότι δε θυμάμαι πως το λένε!!! Θα επανέλθω όμως όταν θυμηθώ.

Τέλος πάντων, κέφι και έμπνευση να έχεις και δεν χρειάζονται πολλά.

Γουιδάουτ φέρδερ αντού, σας παρουσιάζω το δώρο της Νίκης!

call batman

 

24/10/13

Κεφαλάρια και τα μυαλά στα κάγκελα

Όπως είπα στο προηγούμενο ακριβώς ποστ, κάποια στιγμή θα έκανα ένα αποκλειστικά με τα αγαπημένα μου diy κεφαλάρια. Ε λοιπόν, η στιγμή αυτή ήρθε. Υποθέτω είχατε κρατήσει την αναπνοή σας ε; 😉

Πρώτο και καλύτερο, το κεφαλάρι union jack. Αυτό που μου αρέσει πιο πολύ είναι τα καλαθάκια πάνω από τις δύο μεριές, που έχουν βάλει και πορτατίφ μέσα.

image1

Υπερπολύχρωμο κεφαλάρι, για τσίρι τσίρι ανθρώπους-πεταλουδάκια. Πολύ καλό τιουτόριαλ.  

image2

Ok, και αυτό μου αρέσει. Ίσως το μαύρο κάπως μου χτυπάει, αλλά γενικά σαν ιδέα το να βάλεις με στένσιλ κείμενο είναι ωραία. Επίσης, όταν λέει “do more of what makes you happy”, υποθέτω ότι εννοεί σεξ ε;

Εδώ το καλό τουτόριαλ, πάρε πάρε. 

image 3

Εντάξει, άμα έχεις αυτή τη δωματιάρα, μπορείς να το κάνεις αυτό. Πάντως η σκόνη της κιμωλίας δεν είναι και το καλύτερο πράγμα που μπορείς να έχεις εκεί που κοιμάσαι. Να τα λέμε κι αυτά.

Πηγή δε βρήκα, αυτό όμως είναι το pinterest link. 

image 4

Και ένα τελευταίο, που υποθέτω θέλει λίγη περισσότερη δουλειά και προσοχή.

image 5

Τέλος πάντων, η φάση είναι, παίρνεις κρεβάτι χωρίς κεφαλάρι και μετά φτιάχνεις το δικό σου με ό,τι έχεις.

δατς ολ φολκς. 😀

22/10/13

Κεφαλάρι από παλιές τάβλες κρεβατιού (σε δουλειά να βρισκόμαστε)

Πέρσι το καλοκαίρι κάναμε ένα πάρτυ πάνω στην ταράτσα. Για την κάλυψη ενός περίεργου σημείου χρησιμοποίησα κάτι τάβλες από κρεβάτι του ικέα που είχα σε αχρησία. Οι τάβλες ήταν κάπως ασπριδερές/ξανθές.

Η διαδικασία:

Κάνεις πάρτυ το καλοκαίρι. Αφήνεις τις τάβλες στην ταράτσα από το καλοκαίρι μέχρι τον επόμενο Μάρτιο. Το αποτέλεσμα είναι φανταστικό! (λολ) Οι τάβλες έχουν γκριζάρει, έχουν ξεφτύσει και δίνουν έτσι το ιδανικό βίντατζ/ταλαιπωρημένο λουκ που είναι τόσο της μόδας. Τις κατεβάζεις από την ταράτσα, τις πλένεις καλά να φύγουν τα καυσαέρια και είναι έτοιμες!

Εγώ απλά τις κάρφωσα στον τοίχο όπως ακριβώς βλέπεις. Δηλαδή όπως να’ναι. (και λίγο στραβά ομολογουμένως, αλλά ΟΚ στρώνει το πράγμα με τα μαξιλάρια.

Κάτι αντίστοιχο φυσικά μπορεί να γίνει και με διάφορα άλλα ξύλα και διάφορα άλλα υλικά. Επειδή το θέμα “κεφαλάρι” είναι μεγάλο, θα ετοιμάσω κι ένα ποστ με όσα έχω δει και μου άρεσαν πολύ.

Αυτά.

Image

13/10/13

Μια κορνίζα σκέτο (έργο τέχνης)

ΘΕΛΕΙΣ ΚΙ ΕΣΥ ΝΑ ΜΑΘΕΙΣ ΠΩΣ ΔΙΝΟΥΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟ ΠΑΛΙΑΚΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΣΕ ΜΙΑ ΚΟΡΝΙΖΑ; ΝΑ Η ΕΥΚΑΙΡΙΑ!

Αυτή η κορνίζα κοιμόταν για πολλά χρόνια στο ψηλότερο ράφι του εργαστηρίου του μπαμπά. Είναι φτιαγμένη από γύψο και ξύλο και όταν τη βρήκα ήταν σε πολύ κακό χάλι. Βαμμένη και με χρυσό χρώμα, θρήνος σου λέω. Το έργο δε, που είχε πάνω ήταν ένας γελαδάρης με κάτι γελάδια, οπότε το έσκισα χωρίς πολλές τύψεις. Μετά πειραματίστηκα λίγο αλλά εν τέλει αποφάσισα να ξηλώσω και το ξύλο και να μείνει σκέτη η κορνίζα. (στις φωτό δεν το έχω ξηλώσει ακόμα, αλλά θα δεις το τελικό αποτέλεσμα).

κορνίζα1

Τα βήματα

1. Ξεσκονίζεις πολύ καλά την κορνίζα. Ειδικά αν έχει και πολύ ανάγλυφη λεπτομέρεια, βοηθάει και ο πεπιεσμένος αέρας που καθαρίζουμε το πληκτρολόγιο.

2. Επιλέγεις το χρώμα και ξεκινάς το βάψιμο. Καλή ιδέα είναι τόσο το πλαστικό χρώμα ή ακόμα καλύτερα λαδομπογιά (ξέρεις, αυτή που βρωμάει και θέλει νέφτι για να πλύνεις τα χέρια σου αν λερώθηκες). Εγώ χρησιμοποίησα ριπολίνη νερού αλλά δεν ήταν η καλύτερη επιλογή και θα δείτε στη συνέχεια γιατί. Περιμένεις να στεγνώσει καλά.

κορνίζα

κορνίζα2

3. Μετά είναι η ώρα να χρησιμοποιήσεις το αγαπημένο μου προϊόν, το glaze, το βερνίκι τεχνοτροπιών νερού.  Το glaze είναι το υλικό που θα σε βοηθήσει να δώσεις αυτό το αποτέλεσμα που δίνει το χρώμα στις λεπτομέρειες αφήνοντας όμως κυρίαρχο το βασικό σου χρώμα. Για αυτή τη μικρή επιφάνεια εγώ χρησιμοποίησα περίπου 5 κουταλιές της σούπας από το glaze, το οποίο ανάμειξα με μισή κουταλιά τέμπερα μαύρη(μπορείς να το ανακατέψεις με οποιοδήποτε τύπο χρώματος έχει βάση το νερό, πχ πλαστικό, ακρυλικό κλπ). Ανακατεύεις πολύ καλά!!!

(αυτό είναι το τέλειο με το glaze, ότι του δίνεις πρακτικά ό,τι χρώμα μπορείς να φανταστείς)

glaze

4. Ξεκινάς το βάψιμο πάλι. Μία στρώση. Δεν θέλει να δώσεις πολλή σημασία στη λεπτομέρεια. Απλά φρόντισε να φτάσει το χρώμα στις ανάγλυφες περιοχές.

κορνίζα4

5. Αφήνεις κάνα 10λεπτο να περάσει και μετά με ένα υγρό πανάκι αρχίζεις να μαζέυεις το χρώμα, πολύ ευγενικά, πολύ απαλά. Δεν θέλεις να το σβήσεις όλο, θέλεις να μείνει μέσα στις λεπτομέρειες. Βέβαια ΟΚ, αυτό πάει και ανάλογα το γούστο σου, μπορεί να θέλεις να μείνει περισσότερο χρώμα ή λιγότερο ή απλά μια ελαφριά απόχρωση. Οπότε το βλέπεις. (φωτό δεν έχω γι’ αυτή τη φάση γιατί τα χέρια μου ήταν γεμάτα χρώμα για δεν μπορούσα να πιάσω τη μηχανή)

Εμένα πχ μου άρεσε να υπάρχει μεγάλη αντίθεση άσπρου μαύρου.. Ιδού το αποτέλεσμα. (Εδώ όπως θα δεις, φαίνεται και λίγο από το προηγούμενο χρυσό χρώμα και σε αυτό φταίει το ότι χρησιμοποιήσα τη ριπολίνη νερού. Όταν πήρα το πανάκι και άρχισα να αφαιρώ το glaze έφυγε και λίγο από το άσπρο χρώμα…)

κορνίζα5

Το κρέμασα και στον τοίχο μου 🙂

Γενικά τώρα…

Χρήσιμη πληροφορία 1: Ο λόγος που χρησιμοποιούμε το glaze για τέτοια πράγματα είναι επειδή έχει ιδιαίτερα αργό χρόνο στεγνώματος (ώρες δηλαδή) σου δίνει τη δυνατότητα να το διαμορφώσεις με ευκολία. Θα το καταλάβεις χρησιμοποιώντας το καλύτερα. J

Χρήσιμη πληροφορία 2: Είναι λίγο ακριβό αυτό το υλικό, νομίζω κάνει κάτι σαν 15 ευρώ το κιλό, αλλά η αλήθεια είναι ότι για τέτοιες δουλειές συνήθως χρειάζεσαι ελάχιστο, οπότε σου κρατάει πολύ.

Αυτά! 🙂

22/09/13

Φυτεύοντας με τη Νικολέτα

Η Νικολέτα που λες είναι γεωπόνος. Εγώ από την άλλη μεριά, δεν είμαι ούτε λίγο γεωπόνος. Ακριβώς επειδή εγώ δεν είμαι γεωπόνος, ενώ η Νικολέτα είναι, θέλω να ξέρεις ότι αυτό το ποστ στην ουσία είναι δικό της.

Για να καταλάβεις πόσο ακριβώς γεωπόνος ΔΕΝ είμαι, μου έκαναν πέρσι δώρο ένα ΚΑΚΤΟ και κατάφερα να τον ξεράνω. (Εντάξει, δεν είμαι τόσο κακή με τα φυτά, έχω ολόκληρο κήπο πάνω στην ταράτσα, αλλά δεν υπάρχει κάτι που να φύτεψα εγώ. Εγώ απλά ποτίζω.)

Τέλος πάντων. Σαν άλλος Άγιος Βασίλης με τα δώρα, η Νικολέτα ήρθε σπίτι μου και έφερε ένα μάτσο φυτά που τα λένε παχύφυτα, κάτι κακτάκια και ένα άλλο που δε θυμάμαι πως το λένε*, που είναι πιο μεγάλο και μια μεγάλη σακούλα με χώμα. Πήγαμε στην ταράτσα και αρχίσαμε τη “βρώμικη” δουλειά.

φυτά

Συγκεντρώσαμε λοιπόν διάφορες εναλλακτικές γλάστρες όπως:

Μια λάμπα

Ένα ποτιστήρι διακοσμητικό

Μια τεράστια πήλινη πιατούμπα από το Βάρσο που είχε μέσα γιαούρτι (μα ποιος αγοράζει τέτοια πράγματα;;)

Ένα μικρό καφάσι που είχε φρούτα.

νικολετα 1

Εδώ η Νικολέτα προσπαθεί να μου εξηγήσει πως λένε τα φυτά και λοιπά, εγώ δεν ακούω, βγάζω φωτό και της σπάω τα νευρα. 

Πάμε να τα δούμε ένα ένα…

 Η λάμπαλαμπα

 (είναι από αυτές που συνήθως βρίσκεις στα κλιμακοστάσια)

λαμπα1

 (και τώρα τη βρίσκεις στην κουζίνα μου)

Το ποτιστήρι

νικολέτα

ποτιστήρι

Στις μεγάλες γλάστρες, η Νικολέτα είπε να βάλω πέτρες αφενός για να μη φεύγει το χώμα από αέρα κλπ και αφετέρου για να μην τις διαλύσουν οι γάτες μου.

Οπότε τι έκανα; Όλα αυτά τα βότσαλα που έχω μαζέψει κατά καιρούς από την Ικαρία (να εδώ έκανα και ποστ), τα πήρα και τα έβαλα στις αλτερνατιβ γλάστρες μου.

 βοτσαλα

κάπως έτσι…

βοτσαλα-γλαστρα

 ε; σι γουάτ άι ντιντ δερ;

γλαστρα_κατοψη

έτοιμο!!

γλαστρα1

και στην τελική του θέση! 

Το καφάσι 

καφασι

πάλι το ίδιο με τα βότσαλα..

καφασι1

ΤΙΠΣ / ΓΕΝΙΚΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ:

1. Πριν βάλουμε τα φυτάκια στο χώμα, γεμίσαμε μία λεκάνη με νερό και τα βουτήξαμε μέσα για κάνα δυο λεπτά.

2. Η πάνω επιφάνεια του κάθε φυτού πρέπει να έρχεται περασιά με το τελευταίο χώμα που θα ρίξεις. Οπότε, ανάλογα τη γλάστρα, ρίχνεις πρώτα το χώμα, υπολογίζεις που θέλεις να φτάσει, τοποθετείς το φυτό και στη συνέχεια ρίχνεις και το υπόλοιπο χώμα. (βγάζει νόημα τώρα αυτό;; Νικολεεετα!!!)

3. Αφού τελειώσεις με τα χώματα κλπ, έχει έρθει η ώρα να ποτίσεις. (για το καθένα από αυτά που είδες παραπάνω, έριξα περίπου μισό ποτήρι νερό). Μόλις ποτίσεις, το χώμα θα “κάτσει”, θα γίνει πιο συμπαγές και αυτή είναι μία καλή ώρα να δεις αν τοποθέτησες το φυτό στη σωστή θέση. Σε αυτό το σημείο μπορεί να χρειαστεί να πιέσεις το φυτό προς τα κάτω αν προεξέχει.

4. Στο καφάσι, που έχει ανοιγματα από κάτω, πριν ρίξεις το χώμα, πρέπει να απλώσεις μια σακούλα για να μην τρέχουν τα νερά όταν ποτίζεις.

5. Όπως και όλοι αγαπάμε τις συνήθειές μας, έτσι και αυτά τα φυτάκια αγαπούν τις δικές τους. Γι’ αυτό το λόγο δεν τους αρέσουν οι μετακινήσεις. Άρα, για την τελική τους θέση (στο σπίτι μέσα, στο μπαλκόνι κλπ), θέλει σκέψη.

6. Πότισμα. Τα φυτάκια αυτά δεν έχουν απαιτήσεις από άποψη νερού. 1 φορά το μήνα αρκεί, ενώ με παραπάνω φορές μπορεί να βρουν ένα μακάβριο θάνατο από πνιγμό (κατάλαβες, να σαπίσουν εννοώ)

7. Το χώμα. Που λέτε υπάρχουν διάφορα χώματα. (Κοκκινόχωμααααα! Σχοινοχωμαααα!) Ανάλογα με το τι θες να φυτέψεις, ζητάς τη συμβουλή του φυτώριου. Το σίγουρο είναι ότι αν πάρεις χώμα από μια παλιά γλάστρα που είχες κάποτε κάτι γαρδένιες, μάλλον δε θα κάνεις προκοπή.

8. Προσοχή στα κακτάκια! Είναι πολύ μαλακισμένα και ύπουλα! Γάντια και πάλι γάντια!

Αυτά!!!

Νικολέτα, ελπίζω να σου άρεσε! Σ’ ευχαριστώ για όλα! 

ΥΓ. Αυτό το φυτό δεν ξέρω πως το λένε, αλλά εγώ αποφάσισα να το ονομάσω Νέα Υόρκη. Είναι το αγαπημένο μου!

νεα υορκη

* update: το μεγάλο φυτό λέγεται Σανσεβέρια