Δεν μπορούσα να δώσω άλλο όνομα σε αυτό το ποστ. Είναι απλά ο πηλός και είναι το πιο τέλειο υλικό του ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ. Ίσως είναι που είναι φυσικό υλικό και γι’ αυτό νοιώθω ότι το καταλαβαίνω και το αισθάνομαι καλά. Ίσως απλά να βρήκα τέλεια δασκάλα και αυτή είναι που τα κάνει όλα απλά. Ίσως είναι που έχω απίθανους συμμαθητές που μου δίνουν έμπνευση. Ίσως είναι όλα μαζί. Όπως και να’χει, πρέπει να σου πω ότι έχω τουλάχιστον πορωθεί και αυτός είναι και ένας από τους λόγους που τα ποστ μου στο μπλογκ έχουν κάπως αραιώσει τον τελευταίο καιρό. Ένιγουέι, αυτό το ποστ δεν θα είναι ένα how to, αλλά μπορώ να σου δείξω τι έχω φτιάξει!! Και πρέπει να πω είμαι πολύ πολύ περήφανη! (οπότε ξέρεις, κρίνε χωρίς πολλή αυστηρότητα! 🙂 )

Λοιπόν, αυτό το κουτί ήταν ουσιαστικά μια άσκηση, για να μάθουμε τις ενώσεις. Ναι, δεν είναι μόνο ο τροχός με τον οποίο φτιάχνουμε κεραμικά, τύπου αόρατος εραστής και λοιπά. Υπάρχουν κι άλλοι τρόποι!! Για να πάρεις μια ιδέα, ανοίγεις τον πηλό σαν φύλλο πίτας, κόβεις τα κομμάτια που θέλεις και τα ενώνεις.

Κάπως έτσι είναι χωρίς το ψήσιμο.

Μετά το ψήσιμο (οι γραμμές πάνω είναι κάτι πειράματα που έκανα, αλλά μιεεε..δε μου άρεσαν τελικώς)

Και μετά…τσα τσινγκ!!! Χρώμα!! Για την ιστορία, αυτά τα χρώματα λέγονται μπαντανάδες. Ο μπαντανάς, οι μπαντανάδες. Πως το φυσάω όμως το θέμα της γλώσσας ε;

Και τσαχπινιά παρακαλώ.

Τώρα ας δούμε τα πιατάκια μου! Αυτά ήταν πιο απλά αν και για να κάνεις τις λεπτομέρειες, ε θέλει δουλίτσα όσο να πεις.

Αχ!! Τώρα μένει το γυάλωμα..το Ίρβιν Γυάλωμα! Μουχαχαχα (το πιασες το αστειάκι ε;). Τέλος πάντων, το γυάλωμα, δηλαδή αυτό που κάνει τα κεραμικά να γυαλίζουν και μας δίνει την δυνατότητα να μπορούμε να φάμε ή να πιούμε από αυτά, είναι ουσιαστικά ένα μπλουμ του κεραμικού μας μέσα σε υγρό γυαλί. Βέρι ιμπρέσιβ άι τελ γιου, αλλά απαιτεί πολλή προσοχή. Τέλος πάντων, μη σε ζαλίζω άλλο. Όταν είναι 100% έτοιμα θα κάνω κι άλλη φωτογράφιση για να δεις το πριν και μετά. Σο φαρ όμως ε; Καλά δεν πήγε;; <3

ΥΓ. Όπως κατάλαβες αυτός δεν είναι κρύος πηλός. Είναι εντελώς διαφορετικό πράγμα, πιο δύσκολο, πιο ενδιαφέρον, με ιστορία και παράδοση (ω! και τι φοβερή παράδοση έχει η Ελλάδα στην κεραμική).

Πάει καιρός είναι η αλήθεια από το τελευταίο ποστ. Πρόμις θα είμαι πιο συνεπής, αλλά ρε γμτ έχω μπλέξει με την κεραμική και έχω πορωθεί τόσο πολύ που ούτε να γράψω δεν προλαβαίνω (θα στα πω σε επόμενο ποστ). Προλαβαίνω δηλαδή, απλά κάνω κακή διαχείριση χρόνου. Τέλος πάντων, μη στα πολυλογώ, την προηγούμενη εβδομάδα έκατσα κι έφτιαξα ένα ονυχοδρόμειο για το Πριτσίνι και τη Λουκία, έτσι με ό,τι βρήκα μπροστά μου.

Τι θα χρειαστείς: Σκοινί, ένα ξύλο (αυτό ήταν από παλιά τάβλα κρεβατιού που το έκοψα με τη σέγα), ξυλόκολλα, βίδες/ούπα και δραπανοκατσάβιδο για το βίδωμα στον τοίχο και υπομονή για το τύλιγμα. Πρίτι σιμπλ, ντοντ γιου θινκ;

Πάμε να δεις.

Με ένα πινελάκι πέρασα λίγη κόλλα στο ξύλο. Προσοχή, όχι υπερβολές γιατί μετά θα περάσει μέσα από το σκοινί και θα γίνει χάλια.

Με υπομονή τύλιγα προσεκτικά για να μην υπάρχουν κενά.

Και μετά, έτσι για την τσαχπινιά, τύλιξα και λίγο μαλλί πορτοκαλί που είχα εύκαιρο.

Και μετά τα βίδωσα στον τοίχο.

Τα ταααααν! Και μπόνους η Λουκία. 🙂 🙂 (αν και βασικά πιο πολύ το Πριτσίνι ασχολείται)

Ορίστε λοιπόν, κάτι εύκολο, φτιαγμένο από εσένα για τις δικές σου γάτες! Και ακόμα και αν δεν το ξύσουν ποτέ, δεν πειράζει γιατί όπως είπαμε…είναι τρε σικ!!!!

Όσο να πεις, όταν φτιάχνεις κάτι για τη μοναδική, πανέμορφη και ζουμπουρλούδικη 2χρονη ανιψιά σου, ε, το φτιάχνεις με άλλο ενθουσιασμό, με άλλη ενέργεια και με άλλη προσοχή. Η ιδέα δεν είναι δική μου! Ψάχνοντας την προηγούμενη εβδομάδα να δω αν μπορώ να της φτιάξω κάτι, αντί να της αγοράσω κάποιο παιχνίδι που θα το χαλάσει σε 3 μέρες, έπεσα πάνω σε αυτό το μπλογκ ποστ και πήρα αυτούσια την ιδέα, με μικρές διαφορές.

Επειδή είμαι σίγουρη ότι θέλεις πάρα πολύ να φτιάξεις κι εσύ αυτό το τέλειο παιχνίδι για το ανήψι/παιδί/βαφτιστήρι σου, θα σου τα γράψω όλα πολύ αναλυτικά.

Τι χρειάζεσαι:

Υλικά:

• 2 καδρόνια πλανισμένα διάστασης 3 μέτρων, με διάσταση πλευράς 4,5 εκ.
• Χρώμα ζαχαροπλαστικής
• Ξύδι

Εργαλεία:

• Σέγα (ή ένα ξυλουργείο και λεφτά!)
• Τριβείο
• 6-7 φύλλα γυαλόχαρτο 120άρι

Η λογική του παιχνιδιού είναι αυτή της πυραμίδας. Ξεκινάμε από το κέντρο με τα πιο ψηλά τούβλα και όσο πλησιάζουμε προς τα έξω, τόσο πιο πολύ κονταίνουν. Νομίζω ότι οι παρακάτω σημειώσεις θα σου δώσουν ακριβώς να καταλάβεις.

Κόβεις λοιπόν τα ξύλα με βάση το παραπάνω σχέδιο. Το ύψος μικραίνει όπως βλέπεις αναλογικά και το υπολόγισα με βάση το πλάτος του κανδρονιού για να γίνει τετράγωνο το μικρότερο τουβλάκι.Δηλαδή από το ένα στο άλλο η διαφορά είναι στα 4,5 cm. Εγώ αγόρασα τα καδρόνια από το Praktiker όπου εκεί μου τα έκοψαν -φρι οφ τσαρτζ- όλα σε κομμάτια των 18cm. Οπότε όλη την υπόλοιπη δουλειά την έκανα σπίτι με τη σέγα. Το κόψιμο μου πηρε περίπου 45 λεπτά.

να εδώ είναι τα 18cm

κι εδώ είναι τα κομμένα

Αφού τα έκοψα όλα, έπρεπε φυσικά να λειάνω τις γωνίες για να μην είναι επικίνδυνο το παιχνίδι. Στο ξένο ποστ δεν το έχουν κάνει αυτό και οι γωνίες είναι πολύ αιχμηρές. Αυτό ίσως ήταν το δυσκολότερο κομμάτι καθώς μου πήρε 2,5 ώρες! Το ποστ αυτό εναλλακτικά θα έπρεπε να λέγεται “Η μέρα που έπαθα προσωρινό πάρκινσον” ή “Η μέρα που κουφάθηκα για 2,5 ώρες” ή “Η μέρα που το τριβείο έβγαλε τα λεφτά του” και πολλά άλλα!!

τρρρρρρρρρρρρριβειοοοοοοοο

Έτοιμα όλα!!!!!

Και μετά πριν τα βάψω με έπιασε και μία έμπνευση να φτιάξω ένα gif! Πορώθηκα λέμε. Για δες!

Λοιπόν, επειδή όπως είπαμε είναι παιδικό παιχνίδι και πρέπει να είναι ασφαλές, το χρώμα που χρησιμοποίησα ήταν ζαχαροπλαστικής, αυτό που βάζουμε στις τούρτες και τα μακαρόν και μιαμ μιαμ μιαμ. Τα βρίσκεις στα μεγάλα σουπερ μάρκετ και η συσκευασία έχει μέσα μπλε, κόκκινο και κίτρινο. Σε ένα μπολάκι βάζεις μία κουταλιά σούπας νερό και μία κουταλιά σούπας ξύδι. Προσθέτεις 2-3 σταγόνες από το χρώμα που θέλεις και ξεκινάς το βάψιμο. Εγώ πειραματίστηκα αρκετά, ιδιαίτερα με το μπλε και έβγαλα πολλές αποχρώσεις. Όρεξη να’χεις!

Το βάψιμο μου πήρε καμιά ωρίτσα, αλλά το αποτέλεσμα με δικαίωσε. Και τώρα πολλές πολλές φωτό από το τελικό αποτέλεσμα διότι πολύ έχω ενθουσιαστεί σου λέω!

Παραλίγο να το ξεχάσω! Θα χρειαστεί να φτιάξεις κι ένα δίσκο για να τα βάλεις ε! Σου προτείνω πρώτα να φτιάξεις τα τουβλάκια, να μετρήσεις τις διαστάσεις και μετά να το φτιάξεις. Το έφτιαξα με πρόκες, τίποτα το ιδιαίτερο δηλαδή. Να δες.

Το επόμενο τέτοιο προτζεκτ θα είναι ένα ξύλινο παζλ! Τι λες, καμιά άλλη ιδέα;