Που λες, ο Κώστας κάνει custom t-shirts για φίλους και γνωστούς εδώ και πολλά χρόνια. Έχει γίνει perfectionist με τη φάση και κάνει πραγματικά φοβερά πράγματα. Βέβαια ήταν άσημος τόσα χρόνια, και μόλις είδα το ταλέντο του, του είπα ότι θα τον κάνω διάσημο. Μπααα…θα τον εκμεταλλευτώ βασικά και μετά θα τον πετάξω σα στυμένη λεμονόκουπα. Μουχχαχαχα. Σατάνικ.
Έλα, τέρμα με τη βλακεία μου. Πάμε να δούμε τι κάναμε στο παλιό μου I love NY t-shirt.
Για αρχή, το έκοψα. Ήταν πολύ αγορίστικο ρε παιδί μου, πολύ στενό στο λαιμό και δεν μου άρεσε. Βασικά δεν το φορούσα. Οπότε, είπα πρώτα κόψιμο και μετά ένα στένσιλ που να λέει ότι ρε παιδάκι μου, και η Νέα Υόρκη με αγαπάει. Γιατί δηλαδή; Μια χαρά παιδί είμαι. 🙂
Είδες; Πολύ απλό; Δες τα σημάδια που έκανα πιο πάνω, πάρε ένα ψαλίδι και προχώρα στο έγκλημα. ΚΑΤΩ ΣΤΑ T-SHIRT ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΡΕΣΟΥΝ!
Μετά….
Σιδερώνουμε! Τι να κάνεις, πρέπει να γίνει και αυτό. Να ορίστε, και ο Κώστας γελάει. Πρέπει να σιδερώσεις αφενός για να “πιάσει” καλά το αυτοκόλλητο και αφετέρου το χρώμα.
Μετά…. Παίρνουμε από κάποιο μαγαζί με χαρτικά, Α4 αυτοκόλλητο στο οποίο έχουμε τυπώσει το στένσιλ που θέλουμε να κάνουμε. Και μετά, με ένα καλό, πολύ πολύ πολύ καλό κοπίδι, αρχίζουμε να κόβουμε. 
Τσατσίνγκ! Τελειώσαμε!
Μετά αποφασίζουμε που θέλουμε να τοποθετήσουμε το στένσιλ. Εγώ είπα να αποφύγω την κλισεδούρα του “κέντρο στην πλάτη”, οπότε είπα να το βάλω πλάτη, κάτω αριστερά. 
Και μετά, ξεκινάμε το βάψιμο, το μπογιάτισμα. 🙂 (Τα χρώματα για ρούχα μπορείς να τα βρεις σε διάφορα arts & crafts μαγαζιά, πχ στο art & hobby που πήγα μερικές μέρες πριν, το οποίο είναι στην Πραξιτέλους 31. 
Ο Κώστας λέει πως με το χρώμα πρέπει να ξεκινάμε από το περίγραμμα. Γύρω γύρω λοιπόν βάφουμε καλά και μετά συνεχίζουμε στο κέντρο. 
Μετά κανονικά πρέπει να περιμένουμε μέχρι να στεγνώσει, αλλά εμείς βιαζόμασταν ένα κάτι, οπότε το ρίξαμε στο πιστολάκι. 
Μετά ξεκολλάμε το αυτοκόλλητο και τα αποκαλυπτήρια σε τζιφάκι! Χο χο χο !
Ιδού! 🙂
Κώστα, ευχαριστώ πολύ πολύ πολύ για τις συμβουλές και πληροφορίες σου! Και επιφυλάσσομαι.. 😉
