Πολλές φορές μένω χωρίς λόγια για τον πηλό. Προσπαθώ να μιλήσω για τη σύνδεση μας με το υλικό που είναι στην πραγματικότητα κομμάτι μας, για τον αβίαστο τρόπο με τον οποίο δουλεύεται η πηλός σε όλα του τα στάδια, αρκεί να τον “ακούσεις” και να του αφιερωθείς, αλλά τελικά δεν είμαι σίγουρη αν το μήνυμά μου βγαίνει προς τα έξω και ο αποδέκτης του τελικά μπορεί να συνδεθεί. Σήμερα λοιπόν όπως κοιτούσα τα αντικείμενα παρακάτω, σκέφτηκα και κάτι άλλο που μέχρι τώρα δεν είχα σκεφτεί (τουλάχιστον συνειδητά) και με το οποίο νομίζω όλοι μπορούν να συνδεθούν: ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ! Μα ναι, πως δεν το είχα σκεφτεί τόσο καιρό; Αυτό είναι, γι’ αυτό τρελαίνομαι, γιατί ο πηλός είναι παιχνίδι ρε συ! Παίζεις με τις λάσπες, με τα χώματα, με τα νερά, είναι στ’ αλήθεια καταπληκτικό. Και μέσα από το παιχνίδι βγαίνουν όλα.
Νομίζω λοιπόν, ότι θέλοντας και μη, το ίδιο το παιχνίδι βρήκε τον τρόπο να μπει σε κάποια από τα αντικείμενα μου.
Σαν σε όνειρο, σαν να το βλέπεις στον ύπνο σου, να να είναι ζωγραφιστό στις σελίδες του πιο ονειρεμένου βιβλίου. Αυτό είπα στον εαυτό μου και άρχισα να φτιάχνω την κούπα αυτή. Είναι η πρώτη της σειράς “Just Dream”.
Όσοι με γνωρίζουν και διαβάζουν και αυτό το blog, ξέρουν τη λόξα που έχω για τον Tim Burton. Αυτό ήταν το ζητούμενο από τον εαυτό μου, κάτι σκοτεινό και παράλληλα χαρούμενο, κάτι μαύρο και κάπως άσπρο, κάτι μελαγχολικό και παράλληλα όμορφο.
Πιο απλά ζητούμενα. Μια μεγάλη κούπα, να πίνει τον καφέ του ο Χρήστος, και να έχει και μία Ικαρία. Όταν δεν είναι στο Καρκινάγρι στην αυλή του αλλά στην Αθήνα στο σαλόνι του, να τη βλέπει να του αρέσει.
Αυτό είναι “Το Ψάρι”.
Και οι παρακάτω αδιανόητες εντυπωσιακές θήκες ρεσό, δεν είναι δικές μου αν και πολύ θα ευχόμουν να είναι! Είναι των φίλων μου, Σύλβιας και Γιώργου, ενός ζευγαριού που άρχισε την κεραμική περίπου ένα χρόνο πριν, τη λάτρεψαν και με πολλή και σκληρή δουλειά, έχουν γίνει σχεδόν επαγγελματίες! Ζηλεύω αφόρητα! Μπράβο παιδιά και εις ανώτερα! (Πάντως εγώ τα λέω dragon eggs, αλλά δεν ξέρω αν συμφωνούν <3 )
Οπότε που λες, αυτά για τον πηλό και το παιχνίδι! Μην ξεχνάς το παιχνίδι! Παραείναι σημαντικό για το ξεχνάμε.
