Λοιπόν, πρώτα απ’ όλα, σε αυτό το σημείο να πω ένα μεγάλο μπράβο σε όλες τις/τους fashion bloggers εκεί έξω, καλούς, μέτρους, κακούς, δεν έχει σημασία. ΜΠΡΑΒΟ κορίτσια και αγόρια που μπορείτε με άνεση να φωτογραφίζεστε με ρούχα, να βρίσκετε τις πιο ωραίες γωνίες, το πιο ωραίο φως και λοιπά και λοιπά.

Πάμε τώρα στο θέμα μας. Το βλέπεις αυτό το φουστάνι; Ε, το έχω τουλάχιστον μία 7ετία (μη σου πω περισσότερο) και ενώ μου αρέσει πολύ, είπα να το πειράξω κάπως. Είχε και μια ζώνη κάποτε, του ίδιου χρώματος την οποία φυσικά και έχω χάσει.

Λίγο η έμπνευση από τον Jackson Pollock, λίγο η έμπνευση του μπογιατζή, πήρα το πινέλο και τις μπογιές για ύφασμα και άρχισα. Αν νομίζεις ότι μπορείς να ελέγξεις τη μπογιά από το να πέσει παντού, ΚΑΝΕΙΣ ΛΑΘΟΣ. Γι’ αυτό, αν πρόκειται να κάνεις κάτι τέτοιο, ή κράτα ένα βετέξ κάπου δίπλα ή κάν’το στο μπαλκόνι/δρόμο/ταράτσα κλπ.

Έτσι λοιπόν, το φουστάνι έγινε κάπως έτσι (έβαλα και κίτρινη υφασμάτινη ζώνη..τσσσσ) :

Από την παραπάνω φωτογραφία συμπεραίνουμε ότι δεν θα μπορούσα να γίνω fashion blogger για τους παρακάτω λόγους:

α. δεν είμαι βαμμένη

β. έχω χάλια μαλλιά (μάλλον έχουν και σκόνη από τσιμέντο γιατί προ ολίγου έφτιαχνα κάτι σουβέρ)

γ. δεν μπορώ να κοιτάω την κάμερα χωρίς να νοιώθω εντελώς γελοία, γι’ αυτό κοιτάω ψηλά.

Κι ένα κοντινό:

Αυτά λοιπόν 🙂

Γιου λάικ;;;