Δεν μπορούσα να δώσω άλλο όνομα σε αυτό το ποστ. Είναι απλά ο πηλός και είναι το πιο τέλειο υλικό του ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ. Ίσως είναι που είναι φυσικό υλικό και γι’ αυτό νοιώθω ότι το καταλαβαίνω και το αισθάνομαι καλά. Ίσως απλά να βρήκα τέλεια δασκάλα και αυτή είναι που τα κάνει όλα απλά. Ίσως είναι που έχω απίθανους συμμαθητές που μου δίνουν έμπνευση. Ίσως είναι όλα μαζί. Όπως και να’χει, πρέπει να σου πω ότι έχω τουλάχιστον πορωθεί και αυτός είναι και ένας από τους λόγους που τα ποστ μου στο μπλογκ έχουν κάπως αραιώσει τον τελευταίο καιρό. Ένιγουέι, αυτό το ποστ δεν θα είναι ένα how to, αλλά μπορώ να σου δείξω τι έχω φτιάξει!! Και πρέπει να πω είμαι πολύ πολύ περήφανη! (οπότε ξέρεις, κρίνε χωρίς πολλή αυστηρότητα! 🙂 )
Λοιπόν, αυτό το κουτί ήταν ουσιαστικά μια άσκηση, για να μάθουμε τις ενώσεις. Ναι, δεν είναι μόνο ο τροχός με τον οποίο φτιάχνουμε κεραμικά, τύπου αόρατος εραστής και λοιπά. Υπάρχουν κι άλλοι τρόποι!! Για να πάρεις μια ιδέα, ανοίγεις τον πηλό σαν φύλλο πίτας, κόβεις τα κομμάτια που θέλεις και τα ενώνεις.
Κάπως έτσι είναι χωρίς το ψήσιμο.
Μετά το ψήσιμο (οι γραμμές πάνω είναι κάτι πειράματα που έκανα, αλλά μιεεε..δε μου άρεσαν τελικώς)
Και μετά…τσα τσινγκ!!! Χρώμα!! Για την ιστορία, αυτά τα χρώματα λέγονται μπαντανάδες. Ο μπαντανάς, οι μπαντανάδες. Πως το φυσάω όμως το θέμα της γλώσσας ε;
Και τσαχπινιά παρακαλώ.
Τώρα ας δούμε τα πιατάκια μου! Αυτά ήταν πιο απλά αν και για να κάνεις τις λεπτομέρειες, ε θέλει δουλίτσα όσο να πεις.
Αχ!! Τώρα μένει το γυάλωμα..το Ίρβιν Γυάλωμα! Μουχαχαχα (το πιασες το αστειάκι ε;). Τέλος πάντων, το γυάλωμα, δηλαδή αυτό που κάνει τα κεραμικά να γυαλίζουν και μας δίνει την δυνατότητα να μπορούμε να φάμε ή να πιούμε από αυτά, είναι ουσιαστικά ένα μπλουμ του κεραμικού μας μέσα σε υγρό γυαλί. Βέρι ιμπρέσιβ άι τελ γιου, αλλά απαιτεί πολλή προσοχή. Τέλος πάντων, μη σε ζαλίζω άλλο. Όταν είναι 100% έτοιμα θα κάνω κι άλλη φωτογράφιση για να δεις το πριν και μετά. Σο φαρ όμως ε; Καλά δεν πήγε;; <3
ΥΓ. Όπως κατάλαβες αυτός δεν είναι κρύος πηλός. Είναι εντελώς διαφορετικό πράγμα, πιο δύσκολο, πιο ενδιαφέρον, με ιστορία και παράδοση (ω! και τι φοβερή παράδοση έχει η Ελλάδα στην κεραμική).
Καλησπερα!! Λατρεψα και το κουτι αλλα και τα πιατακια!!μπορω να αγορασω πηλο και χρωματα και να ψησω σπιτι μου τετοια πιατακια ;; αν καταφερω να φτιαξω;; επισης αν δεν τα περασεις απο υγρο γυαλι δεν μπορουν να χρησιμοποιηθουν ετσι ματ; δεν ειναι υγιεινο να φας η πιεις; σευχαριστω προκαταβολικα και περιμενουμε κι αλλες φωτο!
Υ.γ. τι τελειο χρωμα αυτο το κουτι;!
Γεια σου Εύη! μακάρι να ήταν τόσο απλά τα πράγματα με τον πηλό 🙂 Σαφώς μπορείς να πάρεις πηλό και να κάνει πράγματα σπίτι, αλλά πίστεψέ με, θέλει τεχνική, θέλει να μάθεις πράγματα για τα διάφορα στάδια επεξεργασίας του πηλού, τη σημασία της υγρασίας, τις ενώσεις και λοιπά πολλά! Επιπλέον, ο φούρνος του σπιτιού ψήνει στους 250 ας πούμε, ενώ για να ψηθεί ένα κεραμικό, οι φούρνοι έχουν θερμοκρασίες πάνω από 1000 βαθμούς κελσίου. Για το γυαλί τώρα, ναι, είναι απαραίτητο για να φτιάξεις οικιακά σκεύη. Το μόνο που μπορώ να σου πω για να βοηθήσω αν θέλεις να ασχοληθείς πραγματικά, είναι να απευθυνθείς σε κάποιο εργαστήρι. Αν δεις παραπάνω στο ποστ, έχω ένα λινκ για το studio που πηγαίνω εγώ. Η Δέσποινα η δασκάλα μου είναι φοβερή!
Αυτά! Ελπίζω να βοήθησα!
(ακομα γελαω με το Γυαλωμ-α!)
Πολυ ωραια επιλογη χρωματων και τσαχπινιας στα πιατα!
Δυσκολη δουλεια αλλα πολυ αγαπημενο υλικο ο πηλος και πριν και μετα.
Περιμενω να δω με αγωνια κι αλλα!Ευχαριστουμε για το ποστ!
<3 <3 έχω τρελαθεί σου λέω!
Ειμαι σιγουρη!Κανε πολλα ωραια καμωματα και δειξτα μας!:)
Αρχικά πολύ ωραία αυτά που έχεις φτιάξει! Κάνω και εγώ πηλό αλλά στο μάθημα μας έχουν πει ότι με μπαντανάδες μπορείς να ζωγραφίσεις πριν το ψήσιμο, ενώ μετά το ψήσιμο ζωγραφίζεις με πυροχρώματα. Αληθεύει;
Επίσης τα πιάτα τα έχεις φτιάξει σε πλάκα ή στον τροχό;
Γεια σου Ελένη! Τα πιατάκια τα έφτιαξα με φύλλο και μετά στο χέρι όλο. Για τα χρώματα δεν σου έχω απάντηση γιατί ακόμα μαθαίνω. Πάντως αυτό που ξέρω είναι ότι όπως και να’χει, αφού γυαλωθούν τα πιάτα θα ξαναψηθούν. 🙂