Αρχείο ετικέτας make over

10/01/16

Πριν και Μετά: O Über μπουφές

Δεν ξέρω από που να αρχίσω με αυτό το ποστ. Όταν πρωτοσυναντηθήκαμε με αυτό το μπουφέ, ήταν σε ένα γκαράζ. Τον είδα, με είδε, κοιταχτήκαμε και αποφασίσαμε ότι είμαστε φτιαγμένοι ο ένας για τον άλλο. Όταν όμως ήρθε σπίτι και μπήκε ξαφνικά στο σαλόνι διαπίστωσα τις διαφορές μας. Ήταν πολύ μεγάλος, πολύ ψηλός και τέλος πάντων το σαλόνι μου είχε κάποιες αντιρρήσεις. Για να καταλάβεις, ήταν περίπου 15 εκατοστά ψηλότερος από το ψηλότερο έπιπλο του σπιτιού και φαινόταν τόσο παράταιρος. Ήταν λες και η πραγματική του θέση θα ήταν στην είσοδο του Μεγάρου πχ.

Τέλος πάντων, για να μη στα πολυλογώ, τον είχα σπίτι περίπου 1,5 χρόνο, μη γνωρίζοντας τι θα τον κάνω. Ώσπου 3 βδομάδες πριν, και μόλις μερικές μέρες αφότου έμαθα να χρησιμοποιώ τη σέγα, τα πήρα στο κρανίο μία Κυριακή και του έκοψα τα πόδια!!! Για να το κάνω αυτό χρειάστηκαν μόλις 10 λεπτά! Και τελικά ήταν αυτό που έπρεπε να κάνω από την αρχή. Του βρήκα μία τέλεια θέση μέσα στο σπίτι και το μετακίνησα επί τόπου. Για λίγο διάστημα μετά προσπαθούσα να αποφασίσω πώς θα τον άλλαζα.

Ήταν πολύ δύσκολη απόφαση λόγω των πολλών επιλογών. Χρώμα, σχέδιο, χαμός. Τέλος πάντων, κατέληξα στο γκρι – χρυσό γιατί ήθελα μεν να του μειώσω τον όγκο, αλλά από την άλλη ήθελα να έχει και λίγη από την αίγλη που είμαι σίγουρη ότι είχε στο παρελθόν. 🙂

Η διαδικασία μετά το κόψιμο των ποδιών είχε αρκετό κόπο. Σε πολλά σημεία ο καπλαμάς είχε ξεκολλήσει οπότε χρειάστηκε το σχετικό πολύύύύ στοκάρισμα. Νομίζω γίνεται ξεκάθαρο από τα μπαλώματα που βλέπεις εδώ.

Μετά φυσικά το πέρασα με βελατούρα, δυο χέρια.

Και μετά επιτέλους ήρθε η στιγμή για το βάψιμο 🙂 Επειδή το αποτέλεσμα που ήθελα ήταν να είναι ματ, αποφάσισα να φτιάξω τη λεγόμενη chalk paint μόνη μου. Διότι καλή η chalk paint της Annie Sloan αλλά είναι πανάκριβη.. Οπότε έψαξα και βρήκα συνταγή για την οποία θα σου πω σε επόμενο ποστ. Το πέρασα 2 χέρια με αυτή τη μπογιά και αφού στέγνωσε, έβαλα χαρτοταινία από το σημείο που επιθυμούσα να ξεκινάει το χρυσό και το έβαψα με σπρέι. Φυσικά είχα βγάλει όλα τα χερούλια και υπόλοιπα διακοσμητικά τα οποία έβαψα και αυτά με σπρέι. Για να προστατευτεί το χρώμα πέρασα στο τέλος μία κρέμα / κερί επιπλοποιίας που πάλι θα σου πω αναλυτικά στο ποστ που θα κάνω για την chalk paint. Αυτά!! Ό,τι απορίες, κάνε κόμεντ και απαντώ!!

Πριν σε αφήσω να το δεις, θέλω απλά να πω ότι είμαι πολύ περήφανη για το συγκεκριμένο. Ήταν από τα μεγαλύτερα challenge που είχα, και για τα γούστα μου νομίζω ότι είναι ό,τι καλύτερο μπορούσα να κάνω. 🙂

Facebook

12 Σχόλια

25/05/15

Ο Φελοπίνακας: Καρεκλεεε!

Και μιας και έφτιαξα κι εγώ την ταπεινή κίτρινη καρεκλίτσα μου (βλέπε προηγούμενο ακριβώς ποστ), κάνοντας παράλληλα σχέδια για άλλες 2 που περιμένουν υπομενετικά στην αποθήκη, είπα να κάνω και μία έρευνα/αναζήτηση έμπνευσης. Εδώ λοιπόν θα δεις τα αποτελέσματα της αναζήτησης αυτής.

Απλό, λιτό κι απέριττο. Το ζήτημα είναι να βρεις μία τέτοια καρέκλα! Πηγή

Λιγότερο απλό, ωστόσο εύκολο απ’ ότι φαίνεται. Χρώμα, πριντς λέλουδα και τα λοιπά! Πηγή για tutorial.

Αυτή θα τη βάλω χωρίς να είμαι σίγουρη αν μου αρέσει ή όχι. Είμαι πολύ μπερδεμένη. Δεν ξέρω, δεν ξέρω. Ίσως σε ένα λευκό δωμάτιο μαζί με ένα ζουρλομανδύα; Τι; Όχι; Πηγή

Εντάξει, αυτό είναι υπέροχο αλλά δύσκολο! Μία μαύρη καρέκλα γραφείου έγινε αυτό το φανταστικό ντιζαϊνάτο πράγμα! Πηγή tutorial

Και μία τελευταία! Η τέτρις καρέκλα! Πηγή tutorial

Και τώρα πες, πόσο βαρετή είναι η καρέκλα στην οποία κάθεσαι αυτή τη στιγμή;

Facebook

COMMENT

28/10/14

Πριν & Μετά: Κορνίζα απ’τα αλώνια στα σαλόνια

Και παιδιά, όταν λέω αλώνια, εννοώ σκουπίδια.

Μια μέρα όπως πήγαινα για δουλειά, βλέπω αυτή την κορνίζα τοποθετημένη δίπλα στον κάδο σκουπιδιών. Μα ποιος το πετάει αυτό το αριστούργημα;;

ΣΤΑΜΑΤΗΣΑ. ΤΗΝ ΚΟΙΤΑΞΑ. ΜΕ ΚΟΙΤΑΞΕ. ΕΡΩΤΕΥΤΗΚΑΜΕ. ΤΗΝ ΠΗΡΑ ΣΠΙΤΙ.

Για αρκετό καιρό δεν είχα αποφασίσει τι θα την έκανα, μέχρι που μπήκε στη ζωή μου το σπρέι. Δες ποστ με καθρέφτη και θα καταλάβεις. Από οδηγίες δεν έχω κάτι σπουδαίο να σου πω. Έβγαλα τον πίνακα, την καθάρισα πολύ καλά και την έβαψα με σπρέι. Την κρέμασα στον τοίχο και με μπλου-γκλου τακ (ΜΑ ΠΩΣ ΤΟ ΛΕΝΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΑΡΑΦΕΤΙ;;;) έβαλα το φίλο μου τον Άντι Γουόρχολ.

Facebook

11 Σχόλια

19/05/14

Ο φελοπίνακας : Νησίδες κουζίνας μπέιμπι!

Υπάρχουν άνθρωποι σ’ αυτόν τον μάταιο κόσμο που είναι αρκετά τυχεροί ώστε να έχουν μία καλοσχεδιασμένη κουζίνα, βολική για μαγείρεμα, με αρκετό χώρο σε πάγκους και τα λοιπά. Υπάρχουν και άλλοι άνθρωποι που η κουζίνα τους σχεδιάστηκε πιθανότατα για να κάνει κάποιος μαθήματα φοξ-τροτ, αλλά όχι για μαγείρεμα. Ένας από αυτούς είμαι κι εγώ.. Έτσι λοιπόν, σύντομα στο πλάνο των DIY εργασιών θα προστεθεί και η δημιουργία μίας νησίδας, η οποία θα έχει για μένα κυρίως ρόλο πάγκου εργασίας (aka μαγειρέματος). Θα τη φτιάξω με το γαμπρό μου που είναι τσίφτης και καραμπουζουκλής και πιάνουν τα χέρια του. 🙂 Μέχρι όμως να τη φτιάξω, πρέπει να την ονειρευτώ, να την φανταστώ και σε αυτό το κομμάτι της διαδικασίας τα ίντερνετς είναι πολύ εύχρηστα. Έκανα μία έρευνα, τόσο για DIY νησίδες, όσο και για προϊόντα και εδώ λοιπόν θα βρείτε αυτά που μου δίνουν έμπνευση. Enjoy!

Λοιπόν, αυτή μου αρέσει πολύ, βέβαια εντάξει, παίζει και όλο το υπόλοιπο που προσφέρει στην εικόνα. Πηγή και πρέπει να είναι από παλιότερη συλλογή του Pottery Barn. Τρελαίνομαι για το σίδερο από πάνω που κρεμάς τα διάφορά σου.

Κι αυτό, μούτσο λάικ, δεν μπορώ να πω. Άσε που νομίζω πως η φίλη η Ana White, το έφτιαξε με τα χεράκια της. Μπράβο ρε Ana.

Αν ονοματίζαμε τις νησίδες με έμπνευση από ελληνικά νησιά, αυτή θα ήταν ξεκάθαρα η Κρήτη. Πηγή

Όπως έχει αποδειχθεί στο πρόσθατο παρελθόν, είμαι μεγάλη φαν του πρασινακίου. Επίσης, το κολπάκι στο πλάι για το χαρτί κουζίνας…νάαααις. Αυτό ήταν ήταν redo project.

Μου αρέσει το μπλε, μου αρέσει η επέκταση και φυσικά μου αρέσει το ροδάκι! Πηγή

Το φανταστικό με αυτό το project, είναι ότι αυτή η νησίδα ήταν πριν γραφείο. Πηγή pinterest

Έχει και κάτι ωραίες στο ικέα, δε λέω, αλλά είπαμε, είναι αλλιώς να κάνεις τα δικά σου.

Αυτά 🙂

Facebook

COMMENT

10/03/14

Πριν και μετά: Η τουαλέτα στην κυρία από μένα

Ακόμα ένα make over project έφτασε στο τέλος του. Ήταν μία πολύ ωραία διαδικασία που έκρυβε εκπλήξεις, δυσκολίες και λίγο άγχος γιατί για πρώτη φορά το έπιπλο δεν ήταν για μένα, αλλά παραγγελιά! (Οι εκπλήξεις ήταν σχετικές με διάφορες τσίχλες που βρήκα κολλημένες σε πολύ απρόσμενα μέρη του επίπλου όπως επίσης και διάφορα σημάδια με ανεξίτηλο μαρκαδόρο όπως “Στέφανος + Αλέκα = LFE” και λοιπά)

Θα σας περιγράψω πολύ σύντομα τι έκανα (γιατί φωτό δεν τράβηξα) και μετά θα σας δείξω το αποτέλεσμα.

1. Στην πάνω επιφάνεια υπήρχε ένα πλαστικό σαν ταπετσαρία κολλημένο που ήταν πάρα πολύ σπαστικό γιατί έμοιαζε με το χρώμα και δεν μπορούσα να καταλάβω σε ποιο σημείο είχε και σε ποιο όχι. Οπότε έκανα το κόλπο με το σίδερο. Δες εδώ.

2. Μετά χρησιμοποίησα διαβρωτικό στην πάνω επιφάνεια που είχε και το περισσότερο πρόβλημα. Το διαβρωτικό είναι κάτι σαν τζελ που το απλώνεις με πινέλο, το αφήνεις κάποια λεπτά και αυτό στη συνέχεια κάνει φρίτσι φρίτσι (αφρίζει δηλαδή) και μετά με μια σπάτουλα αφαιρείς το χρώμα. ΠΡΟΣΟΧΗ: Το διαβρωτικό είναι κακό πράγμα και πρέπει να φοράς μάσκα-γάντια και γενικώς η χρήση του απαιτεί πολλή προσοχή. Εργαλεία και λοιπά μετά τη χρήση πετιούνται.

3. Τα υπόλοιπα βήματα θα τα πούμε γρήγορα: Ξύσιμο – Αστάρωμα με βελατούρα νερού 2 χέρια – ελαφρύ ξύσιμο βελατούρας – βάψιμο με ριπολίνη 3 χέρια – υπομονή – υπομονή – ξύσιμο με γυαλόχαρτο να τονιστούν οι λεπτομέρειες και τέλος glaze με καφέ χρώμα για να τονιστούν και οι γραμμές.

4. My New thing: Ταπετσαρία!!! Έβαλα κι από αυτό. Λεπτομέρειες σε επόμενο ποστ.

Ας ξεκινήσουμε από το πολύ ταλαιπωτημένο “πριν”

Και μετά…

ΥΓ. 1 Το χρώμα που διάλεξε η Εύα ήταν το 582- cool mint (πολύ πολύ πολύ ανοιχτό πράσινο) από τη benjamin moore για το περισσότερο, ενώ για μόνο για το πάνω μέρος, διαλέξαμε ένα ιβουάρ. Θεωρώ ότι ένα τέτοιο έπιπλο που είναι τόσο “δυνατό” από μόνο του σχεδιαστικά, δεν χρειάζεται πολύ έντονα χρώματα. Δείχνει από μόνο του.

ΥΓ. 2 Το έπιπλο δεν έχει πόμολα! Μόλις η Εύα που έχει το έπιπλο στο σπίτι της αποφασίσει τι θέλει να βάλει, θα στείλει φωτό.. Άλλωστε πρέπει να δούμε και το κανονικό του περιβάλλον, δε νομίζετε;

Αυτά 🙂

Facebook

2 Σχόλια