Ή αλλιώς, “ποιος θέλει να γίνει διακοσμητής;” Κάπως έτσι ένοιωσα κι εγώ, ότι θέλω να γίνω διακοσμήτρια όταν είδα το ριάλιτι του Netflix, Design Masters. Η διακόσμηση με καλεί, το DIY μέσα μου ξυπνάει, είναι το φυσικό μου κάλεσμα, μα για όνομα του θεού, θα γίνει ΧΑΜΟΣ! Σε αυτό καμιά δεκαριά επίδοξοι διακοσμητές, ο καθένας με εντελώς διαφορετικό background, σπουδές και λοιπά, δοκιμάζονται σε περίεργες και ευφάνταστες διακοσμητικές προκλήσεις με στόχο να μείνει μόνο ένας. Βλέποντάς το (εννοείται binge watch) που λες με έπιασε έμπνευση, σχεδόν μανία δηλαδή, τι έμπνευση, να αλλάξω το υπνοδωμάτιό μας. Με έκανε να πιάσω χαρτί και μολύβι, να σχεδιάσω πως το θέλω, κρατώντας τα υπάρχοντα μέσα στο δωμάτιο, προσθέτοντας όμως κι άλλα απαραίτητα, ψάχνοντας ποια είναι τα προϊόντα που μου ταιριάζουν, από την παπλωματοθήκη και τα μαξιλάρια μέχρι τη συρταριέρα και το ύφασμα για τη ντουλάπα.  Και βέβαια με έκανε να θέλω να προσθέσω και λίγο fun που λέμε και στο χωριό μου. Τέλος, αλλά πιο σημαντικό, κατάλαβα ότι όταν σχεδιάζεις κάτι τέτοιο, πρέπει να έχεις πάντα στο μυαλό σου να είναι λειτουργικό, να μην σε δυσκολεύει, να σου λύνει τα χέρια, να σε βοηθάει να κρατάς το χώρο τακτοποιημένο με το λιγότερο κόπο.

[Εν τω μεταξύ τόση ώρα γράφω σαν να μην έχουν περάσει 2 χρόνια από το τελευταίο μου ποστ, αν είναι ποτέ δυνατόν! Στα γρήγορα οι λόγοι είναι επειδή με κέρδισε αρκετά η κεραμική οπότε δεν είχα πολύ χρόνο και επίσης έκανα κι ένα μωράκι, οπότε εγκυμοσύνη-κοιλάρα-γέννα-μωρό, καταλαβαίνεις, που χρονος. Όμως τώρα που μεγάλωσε λίγο το μωρό, here I am! Και ετοιμάζω φυσικά και ποστ “παιδικό δωμάτιο” μετά]

Πάμε τώρα να δούμε το πριν. Η πρώτη φώτο από το αγαπημένο Spitishoot

Οι επόμενες φώτο τραβηγμένες κάποια στιγμή τον περασμένο Νοέμβριο, σε κακό χάλι το δωμάτιο, αλλά επίτηδες το έκανα για να φανεί η διαφορά. Μουαχαχαχα.

Και τώρα το μετά, με τα αντίστοιχα σχόλια του δημιουργού (εμένα δηλαδή). Αχ πως τα λέω, μου έλειψα η άτιμη.

Το κρεβάτι μας, στη ζούγκλα! Δεν είναι ταπετσαρία το συγκεκριμένο. Έψαξα και βρήκα τι ήθελα να βάλω σε μία φωτοτράπεζα και το έδωσα σε εταιρεία εκτυπώσεων οι οποίοι, εκτός από την εκτύπωση μου έκαναν και τοποθέτηση. (Τα καλά του να δουλεύεις στο μάρκετινγκ και τη διαφήμιση)

Λεπτομέρεια με μαξιλάρια βελούδινα και τσαχπίνικα. Χωρίς πλάκα, είναι τόσο όμορφα στα μάτια μου, που κάθε πρωί στρώνω το κρεβάτι αφού σηκωθούμε.

Η μεριά του. Αυτά τα είχα και από πριν, αλλά κάπως μου ταίριαξαν και στο νέο κόνσεπτ. Ή έτσι θέλω να πιστεύω δηλαδή. Το πιο βασικό σε αυτή τη φώτο είναι η κρεμάστρα που έφτιαξα και είναι ένα απλό DIY.

Καλέ, παραλίγο να το ξεχάσω, έβαλα κουρτίνες!!!!! Μπορεί και να μην είχα κουρτίνες για 5-6 χρόνια. Ήταν η πινελιά που ολοκληρώνει το δωμάτιο, γιατί κρύβει το έξω! Αφήνοντας να μπαίνει και πολύ φως.

Βασικός στόχος να μένει το δωμάτιο τακτοποιημένο, κάτι που έγινε πιο εφικτό με αυτές τις κρεμάστρες. Αυτή είναι ίδια με την άλλη, λίγο πιο μικρή, τοποθετημένη στην είσοδο του δωματίου. (Και εντελώς τυχαία είναι κρεμασμένα αυτά που βλέπεις, όχι βρε, δεν τα έβαλα για τη φωτογράφιση μπουχαχαχα)

Η -χωρίς πόρτα- βίντατζ ντουλάπα, που η αδερφή μου της έφτιαξε κουρτίνα για να μην φαίνεται το μίνι χάος που διατηρώ εκεί μέσα με τσάντες, φουλάρια, εργαλεία (!) και λοιπά. Πήρα ύφασμα με γεωμετρικό μοτίβο να ταιριάζει και κάπως με το βασικό φωτιστικό του δωματίου.

Και μία πιο γενική από όλο το δωμάτιο. Κάτι άλλο που βοήθησε να τακτοποιηθεί λίγο πιο πολύ η κατάσταση, είναι η καινούρια συρταριέρα.

Μην ξεχνάμε τα elektra ceramics μου ε; “Το πρόγραμμα περιέχει τοποθέτηση προϊόντος” πρρρ

Επίσης καινούρια ραφάκια στο κρεβάτι και καινούρια smart λάμπα.

Και τώρα έτσι, σκέτες φωτογραφίες, χωρίς σχολιασμό, αναρχία.

Αυτά λοιπόν. Μέσα στο γενικό χαμό του #μένουμεσπίτι , την εντελώς παράξενη κατάσταση που ζούμε, εγώ είμαι κάπως χαρούμενη που επιστρέφω στο αγαπημένο μου μπλογκ. Ελπίζω να βρήκες κάτι να σου άρεσε σε αυτό το ποστ, λίγη έμπνευση, μία ωραία φωτογραφία 🙂