Μέρος δεύτερο! (αν δεν έχεις διαβάσει το πρώτο, δες το εδώ για να πιάσεις όλη την ιστορία)

Που είχαμε μείνει λοιπόν; Ναι, εκεί που έψαχνα να βρω που θα βάλω τα αριστουργήματα του ανηψιού μου. Το σκέφτηκα από δω, το σκέφτηκα από κει και αποφάσισα να βάλω τις κορνίζες πάνω από το γραφείο μου. Έλα όμως που το γραφείο μου είχε το χάλι του… Οπότε, κίνηση Α’ συμμάζεψα επιτέλους το χάος και κίνηση Β’ η διακόσμηση με τις κορνίζες! Αυτά έγιναν την Πέμπτη το βράδυ, μέσα σε 3 ώρες περίπου.

Ιδού το φτιαγμένο. 🙂 Στο κέντρο, πάνω από την οθόνη είναι το Χελωνονιντζάκι!

Η δεύτερη, αυτή με τον Jack Skellington πήρε άξια μία θέση της στην Βιτρίνα του Tim Burton. Θα μιλήσουμε διεξοδικά για τη βιτρίνα σε ένα άλλο ποστ. 🙂

Για να σου δώσω να καταλάβεις, αυτό το γραφείο είναι το πρώτο πράγμα που βλέπεις όταν μπαίνεις σπίτι. Οπότε όταν έχει το χάλι του, σου χαλάει τη διάθεση. Και μιας και μιλάω για χαλασμένη διάθεση… Αφού έφτιαξα το γραφείο και ενθουσιάστηκα, ξαφνικά γύρισα από την άλλη και είδα……………………………………………

ΑΥΤΟ. (ΝΕ ΤΙ;) – Η αλήθεια είναι ότι όταν ήταν φτιαγμένο δεν ήταν τόσο χάλια, αλλά μην πω και ψέματα..φτιαγμένο ήταν περίπου 3 φορές το χρόνο.

Οι αποφάσεις ήταν άμεσες. Αφαίρεση του επίπλου πίσω από την πόρτα, βάψιμο του μαύρου τοίχου μισό άσπρο, τοποθέτηση πάγκου (τον οποίο επίσης έφτιαξα μόνη μου από τάβλες τις οποίες έβαψα με σκούρο βερνίκι) από κάτω και μονές κρεμάστρες στον τοίχο. Ξεκίνησα Παρασκευή βραδάκι με βάψιμο τοίχου και τελείωσα το Σάββατο το απόγευμα.

Τσα τσιιινγκ! Ε; Ε; Ε;;

Εκτός του ότι άνοιξε ο χώρος, ένα από τα βασικά πλεονεκτήματα αυτής της αλλαγής, είναι ότι αναγκάζομαι να φτιάχνω τα πράγματά μου και να μην τα παρατάω όλα στην είσοδο όπως συνηθίζω.. Την πάτησα σαν πρωτάρης γαμώτο!!