Δεν ξέρω από που να αρχίσω με αυτό το ποστ. Όταν πρωτοσυναντηθήκαμε με αυτό το μπουφέ, ήταν σε ένα γκαράζ. Τον είδα, με είδε, κοιταχτήκαμε και αποφασίσαμε ότι είμαστε φτιαγμένοι ο ένας για τον άλλο. Όταν όμως ήρθε σπίτι και μπήκε ξαφνικά στο σαλόνι διαπίστωσα τις διαφορές μας. Ήταν πολύ μεγάλος, πολύ ψηλός και τέλος πάντων το σαλόνι μου είχε κάποιες αντιρρήσεις. Για να καταλάβεις, ήταν περίπου 15 εκατοστά ψηλότερος από το ψηλότερο έπιπλο του σπιτιού και φαινόταν τόσο παράταιρος. Ήταν λες και η πραγματική του θέση θα ήταν στην είσοδο του Μεγάρου πχ.
Τέλος πάντων, για να μη στα πολυλογώ, τον είχα σπίτι περίπου 1,5 χρόνο, μη γνωρίζοντας τι θα τον κάνω. Ώσπου 3 βδομάδες πριν, και μόλις μερικές μέρες αφότου έμαθα να χρησιμοποιώ τη σέγα, τα πήρα στο κρανίο μία Κυριακή και του έκοψα τα πόδια!!! Για να το κάνω αυτό χρειάστηκαν μόλις 10 λεπτά! Και τελικά ήταν αυτό που έπρεπε να κάνω από την αρχή. Του βρήκα μία τέλεια θέση μέσα στο σπίτι και το μετακίνησα επί τόπου. Για λίγο διάστημα μετά προσπαθούσα να αποφασίσω πώς θα τον άλλαζα.
Ήταν πολύ δύσκολη απόφαση λόγω των πολλών επιλογών. Χρώμα, σχέδιο, χαμός. Τέλος πάντων, κατέληξα στο γκρι – χρυσό γιατί ήθελα μεν να του μειώσω τον όγκο, αλλά από την άλλη ήθελα να έχει και λίγη από την αίγλη που είμαι σίγουρη ότι είχε στο παρελθόν. 🙂
Η διαδικασία μετά το κόψιμο των ποδιών είχε αρκετό κόπο. Σε πολλά σημεία ο καπλαμάς είχε ξεκολλήσει οπότε χρειάστηκε το σχετικό πολύύύύ στοκάρισμα. Νομίζω γίνεται ξεκάθαρο από τα μπαλώματα που βλέπεις εδώ.
Μετά φυσικά το πέρασα με βελατούρα, δυο χέρια.
Και μετά επιτέλους ήρθε η στιγμή για το βάψιμο 🙂 Επειδή το αποτέλεσμα που ήθελα ήταν να είναι ματ, αποφάσισα να φτιάξω τη λεγόμενη chalk paint μόνη μου. Διότι καλή η chalk paint της Annie Sloan αλλά είναι πανάκριβη.. Οπότε έψαξα και βρήκα συνταγή για την οποία θα σου πω σε επόμενο ποστ. Το πέρασα 2 χέρια με αυτή τη μπογιά και αφού στέγνωσε, έβαλα χαρτοταινία από το σημείο που επιθυμούσα να ξεκινάει το χρυσό και το έβαψα με σπρέι. Φυσικά είχα βγάλει όλα τα χερούλια και υπόλοιπα διακοσμητικά τα οποία έβαψα και αυτά με σπρέι. Για να προστατευτεί το χρώμα πέρασα στο τέλος μία κρέμα / κερί επιπλοποιίας που πάλι θα σου πω αναλυτικά στο ποστ που θα κάνω για την chalk paint. Αυτά!! Ό,τι απορίες, κάνε κόμεντ και απαντώ!!
Πριν σε αφήσω να το δεις, θέλω απλά να πω ότι είμαι πολύ περήφανη για το συγκεκριμένο. Ήταν από τα μεγαλύτερα challenge που είχα, και για τα γούστα μου νομίζω ότι είναι ό,τι καλύτερο μπορούσα να κάνω. 🙂
Πολύ καλό αλλά τόσο όμορφος μπουφές, τώρα θέλει και τα κατάλληλα κλειδιά! Εχω μετατρέψει κι εγώ έναν παρόμοιο αλλά τον έκανα άσπρο και έβγαλα την μπογιά ξύνοντας με γυαλόχαρτο από ορισμένα στοιχεία και έβαλα κεραμικά χερούλια – κοχύλια μια και πήγε στο εξοχικό μας!
Έχεις τόσο δίκιο για τα κλειδιά! Χα! Ελπίζω να μην μου πάρει πάλι ένα χρόνο για να ασχοληθώ!
Υπέροχος! Μπράβο, τα αγαπώ αυτά τα πρότζεκτ, και ανυπομονω να ασχοληθώ κάποια στιγμή με παρόμοιο μπουφέ που σκονίζεται στο σπίτι της γιαγιάς μου!
Μπράβο, μπράβο! Μόνο μία συμβουλή: Πριν το πάρεις σπίτι σου, πάρε μέτρα και βρες από πριν που θέλεις να το βάλεις! (παθούσα γαρ!)
Για να προστατευτεί το χρώμα πέρασα στο τέλος μία κρέμα / κερί επιπλοποιίας………τι κρεμα ειναι αυτη? εβαψα 2 τεραστιες ολοκαινουργιες συρταριερες -απο σκετο mdf,χωρις επενδυση εννοω-με ρεπουλινη νερου,αφου προηγηθηκαν 2 χερια βελατουρα. πρεπει να κανω κατι με αυτη την κρεμα?
όχι, όχι, η ριπολίνη δεν χρειάζεται απολύτως τίποτα μετά. 🙂 Εγώ έβαψα με μία περίεργη μπογιά που είχε μέσα και γύψο για την οποία θα κάνω επόμενο ποστ!
πόσο τέλειο!!!!!!!!! Μπράβο! 🙂
<3 <3 <3
θα ηθελα να μαθω για την chalk paint …εχω το ιδιο θεμα με σας οσο αφορα το κοστος μππορειτε να με ενημερωσετε???
Καλησπέρα Ελένη, σύντομα θα γράψω συνταγές! Θα σε ενημερώσω 🙂
Εκλπηκτικο αποτελεσμα!!!Συγχαρητηρια!!!!Ειμ,αι στο σταδιο που εχω βρει το επιπλο ενας παααρα πολυ παλιος μπουφες που εχει κ τζαμιακια στη μεση.Να σε ρωτησω το ετριψες πριν το περασεις το primer?
Ναι, ναι. Και μετά το primer ξανά ελαφρύ τρίψιμο 🙂