Ααααααααααααα! Αχ, δεν ξέρω πως να ξεκινήσω αυτό το ποστ. Εδώ και κάνα μήνα σκεφτόμουν ότι ήθελα να ασχοληθώ με το τσιμέντο (όχι, δεν έμαθα ακόμα να χτίζω, μια μολυβοθήκη έφτιαξα) και τώρα που επιτέλους το έκανα έχω μία απερίγραπτη χαρά λες και ανακάλυψα τον τροχό. Τι να σας λέω. Λοιπόν πάμε τώρα στα σημαντικά! Πως να φτιάξεις μία μολυβοθήκη industrial κιόλας (αμέέ..) με τσιμέντο:

Τι θα χρειαστείς:

1.  Τσιμέντο. (Εγώ πήρα συσκευασία των 2 κιλών, έκανε λιγότερο από 2 ευρώ)
2. Το δοχείο που θα χρησιμοποιήσεις ως καλούπι. (Χρησιμοποίησα χάρτινη συσκευασία από μπισκότα με τσίγκινο πάτο)
3. Ένα δοχείο που θα ανακατέψεις το τσιμέντο (Χρησιμοποίησα μπουκάλι αναψυκτικού και αργότερα θα σου πω για ποιο λόγο ήταν μία κακή επιλογή)
4. Αναδευτήρα (ό,τι βρεις – ό,τι βολεύει)
5. Σιλοτέιπ
6. Αλουμινόχαρτο
7. Μολύβια
8. Μάσκα και γάντια
9. Υπομονή!

Βήμα πρώτο. Αν χρησιμοποιήσεις χάρτινη συσκευασία πρέπει να την ενισχύσεις για να αποφύγεις την υγρασία που θα βγει από το χαρτί. Η ενίσχυση είναι απλή: απλά τυλίγεις με σιλοτέιπ/κολλητική ταινία.

Βήμα δεύτερο είναι να ενισχύσεις/προστατεύεις τα μολύβια γιατί με αυτά θα δημιουργήσεις τις τρύπες. Εγώ πρώτα τα τύλιξα με αλουμινόχαρτο και συνέχεια με σιλοτέιπ. 

Μετά έρχεται η ώρα του τσιμέντου. Θα ήθελα να σου δώσω αναλογίες, αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν κατάφερα να το βγάλω σε ποσότητες. Το ζήτημα είναι η τελική σου μορφή να είναι σαν γιαούρτι. Έτσι μου είπαν από το μαγαζί που το αγόρασα. Οπότε, τι έκανα; Έβαλα μία ποσότητα που θεωρούσα του αρκούσε και άρχισα σιγά σιγά να προσθέτω νερό ανακατεύοντας. Μη ρίξεις πολύ νερό! Θα γίνει σούπα. Πραγματικά πρέπει να το πας σιγά σιγά. Επίσης, ΜΗΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΕΙΣ το πλαστικό μπουκάλι αναψυκτικού όπως έκανα εγώ γιατί ο πάτος του δεν είναι επίπεδος και είναι πολύ ενοχλητικό για το ανακάτεμα. Σε αυτό το σημείο να σου πω να ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΕΙΣ ΝΑ ΦΟΡΕΣΕΙΣ ΤΗ ΜΑΣΚΑ. Το τσιμέντο κάνει πολλή σκόνη την οποία είμαι σίγουρη ότι δεν πρέπει να αναπνέουμε.

Όταν το μείγμα λοιπόν γίνει σαν γιαούρτι το ρίχνεις μέσα στο καλούπι.

Αφού το ρίξεις, ανοίγεις την τηλεόραση, βλέπεις καμιά χαζομάρα, ξεκινάς να μαγειρέψεις κλπ κλπ. Τουτέστιν περιμένεις καμιά ωρίτσα να δέσει κάπως και μετά τοποθετείς τα μολύβια. Εδώ χρειάζεσαι προσοχή και λίγη μαεστρία για να τα βάλεις όσο πιο ίσια μπορείς.

Μετά πηγαίνεις κάθε μισή ώρα και τα βαζοβγάζεις. (βγάζω νόημα άραγε;) Τα βγάζεις προσεκτικά και τα επανατοποθετείς. Όσο το κάνεις αυτό θα παρατηρήσεις πότε θα αρχίσει να πήζει. Οπότε θα έρθει και η ώρα που βγάζοντας το μολύβι η τρύπα θα παραμείνει. Σε αυτό το σημείο μπορείς να σταματήσεις και να τα αφαιρέσεις εντελώς.

Μετά περιμένεις καμιά 20αριά ώρες και το βγάζεις από το καλούπι σου. Ναι, αυτό δεν είναι ένα project για ανυπόμονους. Αφού το βγάλεις περιμένεις ακόμα κάνα 10ωρο (ναι, ξέρω boriiiing) και όταν περάσει και αυτό, παίρνεις ένα ψιλό γυαλόχαρτο και αρχίζεις να το λειαίνεις. Αν δεν θες παραπάνω διακόσμηση, τότε σε αυτό το σημείο έχεις τελειώσει! Whoo hooo!

Αν όχι, και θέλεις να το βάψεις προτείνω ακρυλικά χρώματα. Εγώ ήθελα μόνο μια ρίγα στο κάτω μέρος οπότε το αναποδογύρισα, του έβαλα χαρτοταινία και το πέρασα 2 χέρια με το χρώμα που ήθελα.

Κάπως έτσι μου βγήκε μετά το τρίψιμο και το βάψιμο.

Αυτό ήτανε! Το project μου πήρε μόλις 2 μερούλες. Μουαχαχαχ! Αλλά είμαι πολύ χαρούμενη με το αποτέλεσμα 🙂